In het verre Sommelsdijk hebben we onszelf hervonden. Met een klinkende 7 – 1 overwinning op de Zwarte Pion 2 heeft het eerste team zijn verblijf in de 2e klasse nagenoeg veilig gesteld. Dat degenen die zouden verliezen een wandeling naar huis in het vooruitzicht was gesteld heeft mogelijk bijgedragen aan het goede resultaat.
Bord 1 Feike (wit)
Ik kreeg met wit de (mij niet geheel onbekende) Leeuw tegen. Zwart speelde zonder plan waardoor zijn stukken op de verkeerde velden terecht kwamen en ik al snel veel beter kwam te staan. Toen ik de kans kreeg om, nadat zwart g5 had gespeeld, een paard naar f5 te spelen en zwart ook nog kort rokeerde, was het pleit snel beslecht. Zonder veel moeite een vol punt.
Bord 2 André (zwart)
Tegenstander Léon Struik was een oude bekende van André Karbaat op bord 2. In een eerdere partij bleek Léon’s gesloten Siciliaan niet opgewassen tegen de uitdaging, vandaar dat hij dit keer de d-pion het werk liet doen. Zijn openingskeuze 1.d4 2.Pf3 3.e3 gevolgd door een spoedig b3 en Lb2 bleek noch verrassend, noch effectief. Na een tiental zetten stond hij tegen een klassieke Konings-Indiër al wat minder. Een heimelijk, maar verraderlijke combinatie over die verzwakte diagonaal a1-h8 kostte hem op de twintigste zet een stuk. Kennelijk was hij niet volledig geconcentreerd, want hij ontdekte pas vijf zetten later dat hij een stuk achter stond! Toen daar ook nog pionnen bijkwamen, gaf hij het maar op.
Bord 3 Tjerk-Peter (wit)
Met meer dan 400 elopunten in mijn voordeel, werd het een makkelijk avondje voor mij. Ook ik kreeg, met verwisseling van zetten, de Leeuw tegen. Al snel stond ik een pion voor en had ik een verbonden vrijpion op d6 staan. Nadat niet kort daarna ook een vol paard werd weggegeven, konden de stukken weer terug in de doos.
Bord 4 Rien (zwart)
Ik speelde met zwart een Ben-Oni. Wit kwam niet lekker uit de opening en zwart kreeg de betere stelling. Toen wit op de 22e zet f4? speelde, had zwart een stuk moeten winnen, waarna het eigenlijk uit is. Na twee maal slaan op e3 zou wit nl. niet met zijn dame hebben kunnen terugnemen omdat zwart dan Ld4 speelt en omdat de witte koning op g1 staat, gaat de witte dame verloren. Wat is een zwarte loper op g7 toch vaak een sterk stuk! Beide spelers kwamen in tijdnood en toen de kruitdampen waren opgetrokken, stond wit eigenlijk wat beter. Op de 38e zet speelde wit Te2? en bood remise aan. Dit was echter een blunder en wie de laatste blunder maakt, verliest. Wit moest zijn dame geven voor een toren en gaf op.
Bord 5 Robbert M. (wit)
Een Siciliaanse Draak (met … g6 … Lg7) leidde tot een partij waarin wit steeds druk had. Mijn tegenstrever koos voor solide zetten in plaats van de in deze opening verwachte snelle tegenaanval met zwart. In tegenstelling tot mijn recente moeilijke omgang met de klok had ik een licht tijdsvoordeel, maar moeite om de druk om te zetten in concreet voordeel. Achteraf was ik tevreden over een dreigende damezet om de druk te houden, maar Fritz voordeelde juist die zet. Hier geeft wit het voordeel weg. Maar Fritz kent geen emoties, en als de druk erop blijft, bezwijkt de tegenstander vroeg of laat, zoals geschiedde.
Bord 6 Johan (zwart)
Johan kreeg een Italiaanse opening tegen met een ´iets minder´ klassiek paardoffer op f7. Daarna stond het bord in vuur en vlam en moest Johan helaas het onderspit delven. Gelukkig had Johan zijn wandelschoenen aan ….
Bord 7 Robert D. (wit)
Robert startte na zijn rokade aan de koningskant een volle aanval met de pionnen op e, f en g. De stukken van de tegenstander stonden veel slechter en hadden weinig bewegingsruimte (toren van a8 is via b8 weer naar a8 gegaan). Na afruil van allerlei stukken en pionnen was de stand als volgt: beide 1 pion op de a lijn, allebei een dubbelpion op de c lijn, beide twee torens en verbonden pionnen op de f,g en h-lijn. De zwarte koning kwam naar de 7e lijn om een witte pion op d6 aan te vallen, waarna wit zijn toren naar de 7e lijn trok. De witte koning ging naar de (eenzame) 8e lijn om te voorkomen dat wit de pion op g7 wegsloeg. Wit dreigde hier met mat aangezien de zwarte koning amper kon bewegen. De eerste keer werd de matdreiging doorzien door zwart. Daarna viel wit met de toren een pion aan op a4. In plaats van dit te laten gaan, hetgeen geen echte dreiging was aangezien zwart ook op pionnenroof kon, zette hij zijn koning vast op de 8e rij en zag niet dat hij met de volgende zet mat ging. Een vol punt voor robert!
Bord 8 Jean-Peter (zwart)
Ik had met zwart een soort dame-indische opstelling met de loper op b7. Wit rokeerde lang en begon zijn g-pion op te spelen. Hierdoor stond het paard op f3 gepend. Ik had een goede pionnenstructuur op de damevleugel en dreigde in het centrum met een vorkje. Toen mijn tegenstander het paard van f3 wegspeelde, won ik een kwaliteit op h1. Daarna offerde hij een loper op h7. Het zag er allemaal nogal dreigend uit maar ik kon steeds de goede verdediging vinden. Nadat de angel uit de aanval was, stond ik toren+loper voor en toen ik eeuwig schaak had ontweken, gaf hij op. Ik heb de partij nog even door Fritz gegooid maar die vind ook niets beters voor wit en keurt het loperoffer af.